Oost west thuis best - Reisverslag uit Utrecht, Nederland van Michelle Rooij - WaarBenJij.nu Oost west thuis best - Reisverslag uit Utrecht, Nederland van Michelle Rooij - WaarBenJij.nu

Oost west thuis best

Door: Michelle

Blijf op de hoogte en volg Michelle

06 Juli 2016 | Nederland, Utrecht

Hoi lieve allemaal,

na drie maanden in Tanzania te hebben gewoond, gewerkt en geleefd ben ik alweer ruim een week terug in Nederland. Ik vertrok om 04.15 's ochtends uit Tanzania en was na een tussenstop op Nairobi om 15.00 weer op Nederlandse bodem. De vlucht verliep prima en met wat filmpjes kijken onderweg was de reis zo voorbij! Toen ik na een eeuwigheid wachten eindelijk uit het vliegtuig was en m'n koffers had, werd ik onthaald door familie en mijn huisgenootje Sophieke. Het fijnste aan weggaan is misschien wel het thuiskomen omdat je dan iedereen weer kan zien die je stiekem toch meer hebt gemist dan je dacht. Daarnaast is weer slapen in je eigen bed hemel op aarde.

Het is aan de ene kant heel fijn om weer thuis te zijn, maar aan de andere kant voelt het ook heel raar. Ik vind het fijn om weer op de fiets overal heen te kunnen en zelf te bepalen wat en wanneer ik ga eten, maar het is ook wel weer raar om weer gewoon 'normaal' te zijn en niet de enige blanke op straat te zijn en de hele tijd te worden aangesproken, niet meer rondgereden te worden in Bajaji's en elke dag temperaturen van rond de 30 graden te hebben. Toch was het eigenlijk al vrij snel allemaal al weer normaal, waardoor het totaal niet voelt alsof ik drie maanden ben weggeweest.

Afgelopen maandag ben ik ook weer terug naar Utrecht verhuist en kan het 'echte' leven dus weer beginnen. Dat ik weer terug ging naar Utrecht, betekende dat Gioia (die drie maanden in mijn kamer heeft gewoond) weer terug ging naar Zwitserland. Zij heeft bijna een jaar bij ons in huis gewoond, dus het was heel vreemd om afscheid van haar te nemen. Gelukkig heeft ze een Nederlandse vriend, dus we gaan haar zeker nog vaker zien!

Ik ben nu vooral bezig met mijn kamer weer herinrichten en werk zoeken, want na drie maanden Tanzania moet er nodig weer wat geld in het laatje komen. Naast alle praktische dingen zijn er natuurlijk ook genoeg leuke dingen, want over 2 weken zit ik alweer lekker in Valencia met vriendinnen!

De laatste twee weken in Tanzania heb ik in een weeshuis gewerkt en dat was soms nogal overweldigend omdat alle kinderen continu om je aandacht vragen. Vanuit Nederland had ik onder andere een boek van Nijntje over Nederland meegenomen en dat vonden ze allemaal geweldig. Elke ochtend als we weer kwamen was dat boek het eerste waar ze naar vroegen. Ik ben benieuwd of dat boek nu nog steeds leeft, want ze gingen er aardig ruw mee om haha.

Naast spelen was het ook onze taak om huiswerk te doen met een aantal kinderen van de school waar ik heb gewerkt. Anders dan kinderen hier in Nederland vragen de kinderen in Tanzania zélf om huiswerk! Dat laat wel zien dat ze school niet als een 'moetje' zien in Tanzania, maar echt blij zijn dat ze naar school kunnen.

Ondanks dat er genoeg verschillen zijn tussen Tanzania en Nederland, zijn er ook dingen die overal hetzelfde gaan. Ik vond het heel grappig om te zien dat de kinderen dezelfde spelletjes spelen als ik vroeger (touwtje springen, handje klap etc.). Ook hebben deze kinderen net zoveel liefde en aandacht nodig als de kinderen in Nederland, alleen krijgen zij niet zoveel aandacht als ze zouden willen. Wij waren met z'n drieën in het weeshuis, maar we kwamen nog steeds veel te veel handen te kort. Als je iets aan een van hen geeft, wil de rest het ook hebben en als ze dat niet krijgen worden ze boos, krijgen ruzie of gaan huilen. Het was soms dus nog wel een uitdaging om iedereen tevreden te houden, maar meestal loste dat zichzelf onder kinderen ook wel weer op.

Ondanks dat ik het misschien toch een beetje had gedacht heb ik niet echt drastisch dingen kunnen veranderen, wat natuurlijk ook totaal onrealistisch is om te bedenken dat je in drie maanden even de wereld kunt veranderen. Daar heb je meer mensen en geld voor nodig en ook is het niet zo dat de manier waarop wij dingen hier in Nederland doen de enige juiste manier is. Natuurlijk kunnen ze daar dingen van ons leren, maar ik denk dat wij andersom ook dingen van hun kunnen leren (niet zoveel stressen en zeuren over alles bijvoorbeeld). Of ik zelf veranderd ben door drie maanden in Tanzania te hebben gewoond weet ik (nog) niet, dat kunnen jullie mij over een tijdje denk ik beter vertellen ;)

Al met al was het een supermooie ervaring en ik had het voor geen goud willen missen. Ik hoop dat ik jullie met deze blog een beetje heb kunnen meenemen op mijn reis en dat jullie er net zo van genoten hebben als ik !

Kwaheri! (tot ziens)

Liefs,

Mies

  • 06 Juli 2016 - 15:37

    Lian Van Helden:

    Hoi Michelle,
    Erg leuk om via je verhalen te kunnen meegenieten van je reis.
    Het is een unieke levenservaring die niemand je meer afneemt.
    We zullen na de vakanties van iedereen maar weer eens een keer met z'n allen afspreken om weer eens bij te kletsen.

    Lieve groeten en kussen uit veldhoven.

  • 06 Juli 2016 - 18:53

    Monique:

    Ook ik vond het erg leuk om je, via je verhalen en foto's, te kunnen volgen.
    Fantastisch dat je dit hebt kunnen doen, deze reis zal je altijd bij blijven.
    Veel plezier met iedereen en voor als ik je niet meer tegen kom, alvast een fijne vakantie!

    Liefs,
    Monique


  • 06 Juli 2016 - 19:13

    Rodorona:

    Hè topper,

    Ook wij vonden het heerlijk om van afstand met je mee te kunnen leven en te mogen delen in je geweldige ervaringen. Welkome home, vanaf de Veluwe.o

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Michelle

Vanaf 4 april t/m 26 juni zal ik naar Tanzania afreizen om daar vrijwilligerswerk te gaan doen met kinderen met autisme.

Actief sinds 28 Maart 2016
Verslag gelezen: 1203
Totaal aantal bezoekers 3361

Voorgaande reizen:

04 April 2016 - 26 Juni 2016

Michelle naar Tanzania

Landen bezocht: