De verschillende kanten van Tanzania
Door: Michelle
Blijf op de hoogte en volg Michelle
17 Mei 2016 | Tanzania, Arusha
het waren weer enerverende weken de afgelopen twee weken, dus ik heb weer een hoop te vertellen. Aan de ene kant heb ik de mooiste plekken van Tanzania gezien tijdens de safari, maar aan de andere kant heb ik ook de andere 'donkere' kant van Tanzania gezien. De afgelopen keren heb ik vooral verteld over de mooie dingen die ik heb gezien en meegemaakt, maar ik denk dat het ook belangrijk is om aandacht te besteden aan die andere, minder leuke kant van Tanzania.
Ondanks dat ik in de grootste stad van het land ben en dat de economie hier aardig in opmars is, is Tanzania nog steeds een ontwikkelingsland. Dit betekent dat er nog steeds veel armoede is. Elke keer als ik ergens heen ga, zie ik de armoede die er heerst. Ik zie de krottenwijken, de talloze kleine straatwinkeltjes en de bajaji chauffeurs die op alle mogelijke manieren proberen om je mee te krijgen. Veel mensen verdienen hun geld hier op straat, wat best confronterend is om te zien. Want omdat er zoveel mensen zijn die hun geld moeten verdienen op straat, verdienen ze waarschijnlijk niet heel veel per dag. Ik voel me dan soms ook best schuldig dat ik het vooruitzicht heb dat ik terug KAN naar een 'beter' leven en dat ik al die mensen hier achterlaat in de armoede. Maar ondanks dat sommige mensen hier zo weinig hebben, lijken ze de kleine dingen des te meer te waarderen.
Afgelopen week ben ik samen met een aantal andere vrijwilligers bij een weeshuis langs geweest om een doos vol kleren, speelgoed en medicijnen te geven. Ik was nog nooit van mijn leven in een weeshuis geweest, dus het is best gek om te beseffen dat die kinderen in zo'n weeshuis wonen. Nadat we de spullen hadden overhandigt en verdeeld hebben we ook nog even tijd genomen om met de kinderen te spelen. Wat ik vooral heb gemerkt toen is dat aandacht misschien wel het belangrijkste is wat deze kinderen nodig hebben. Natuurlijk hebben ze ook eten en kleren nodig, maar aandacht is minstens net zo belangrijk en het geeft dan vooral ook heel veel voldoening om te zien wat voor effect dat kleine beetje aandacht wat ik ze kan geven heeft.
Naast al deze nare dingen heb ik ook weer een hoop mooie dingen gezien! Zondagochtend 1 mei vertrok ik samen met Eleri, Simon en Maria naar Arusha voor een safari van 4 dagen. Heen hebben we er 13 uur over gedaan om in Arusha aan te komen. Terug deden we er 11,5 uur over, maar of we heelhuids aan zouden komen, was van tevoren niet helemaal zeker. Op de terugweg had de buschauffeur naar mijn idee het idee dat hij in een ferrari reed in plaats van in een bus, zo dwaas reed hij. Hij haalde in in blinde bochten, belde tijdens het rijden en negeerde alle maximumsnelheden. En geduld om te wachten hebben ze hier niet, dus gewoon non-stop toeteren en gaan met die banaan. Echt rustig heb ik dus niet gezeten in de bus en ik was dan ook heel blij om weer heelhuids uit de bus te kunnen stappen.
Naast het avontuur van de bus was er natuurlijk ook nog het avontuur van de safari zelf! Man man man, wat hebben we veel dieren en mooie uitzichten gezien! Het kost wat, maar dan heb je ook wat. We deelden de auto met onze gids en onze eigen kok (jaja). De eerste dag reden we van Arusha naar lake Manyara. Op ons programma stond eigenlijk het Tarangire National park, maar vanwege de regen dacht onze gids dat we meer dieren zouden zien in Lake Manyara national park, dus zo geschiedde. Naast dat je hier bij het meer een prachtig uitzicht hebt, wordt het meer omgeven door een bosrijke omrijke omgeving. Hier hebben we vooral veel apen, zebra's, gnoe's, buffels, antilopes en flamingo's gezien.
Na Lake Manyara reden we door naar een Masaaistam waar we een kijkje konden nemen in het leven van de Masaai. Nadat ze een welkomstdans voor ons hadden gedaan lieten ze ons hun huisjes, de school en de markt zien. Daarna werden we net zolang op hun markt achtervolgt totdat we iets hadden gekocht. Daarna reden we terug naar de camping waar we na een heerlijk diner tevreden ons bed opzochten.
De volgende dag vertrokken we richting Serengeti National park. De weg naar Serengeti leidt door Ngorongoro National Park en onderweg zijn we dan ook een aantal keer gestopt om foto's te maken van de mooie uitzichten en de dieren die we onderweg tegenkwamen. Na ongeveer een rit van vijf uur kwamen we aan in het Serengeti National Park. Serengeti is het grootste National park van Tanzania, maar anders dan de bosrijke omgeving van Lake Manyara en Ngorongoro, bestaat Serengeti vooral uit kilometers lange uitgestrekten vlaktes. Serengeti is dus niet echt de plek voor het zien van mooie uitzichten, maar dat wordt ruimschoots goedgemaakt door de hoeveelheid dieren die je er ziet. Omdat Serengeti zo groot is hebben we hier twee dagen doorgebracht. In Serengeti hebben we eigenlijk alles gezien: leeuwen, olifanten, giraffen, luipaarden, nijlpaarden, buffels, apen, antilopes, zebra's, krokodillen, hyena's en pumba's (zo heten ze niet, maar ik weet niet hoe ze wel heten haha)! We hebben in totaal 6 luipaarden gezien, wat best bijzonder schijnt te zijn, omdat ze heel moeilijk te spotten zijn omdat ze moeilijk te zien zijn in het gras en vooral 's nachts actief zijn.
Omdat we twee dagen in Serengenti verbleven, hebben we ook een nacht op een van de campings doorgebracht. Deze camping bevond zich midden in het park en dieren kunnen hier dus ook gewoon vrolijk voorbij lopen. Ik heb echt geen oog dicht gedaan die nacht, omdat er allemaal dierengeluiden om ons heen waren (en ze leken akelig dichtbij). Toen we er 's ochtends naar vroegen, bleek dat het om leeuwen en hyena's ging, jippie.. Slapen tussen de leeuwen kan ik dus oop weer van mijn lijstje afstrepen!
Na Serengeti reden we terug naar Ngorongoro. Na hier op een andere camping (zonder dieren) de nacht door te hebben gebracht gingen we naar de Nogrongoro Crater. Deze krater is de grootste ter wereld en is de grootste trekpleister van het Ngorongoro gebied. Als we ergens de mogelijkheid zouden hebben om neushoorns te zien, dan zou het hier zijn. En we hebben ze gezien! Wel is waar op afstand, maar omdat ik een goede camera bij me had, heb ik ze toch goed op de foto kunnen zetten. Er zouden hier ongeveer nog 22 neushoorns rondlopen en wij hebben er 3 gezien. Wat best veel is, als je bedenkt dat de krater uit een gebied van 620 vierkante kilometer bestaat!
We hebben dus ontzettend veel mooie dingen gezien, mede dankzij onze goede gids, die alle goede plekjes wist te vinden waar we de meeste dieren konden spotten. Ik kan iedereen dan ook aanraden om een safari te doen! Volgens onze gids gingen wij precies de goede periode. Want begin mei begint het regenseizoen ten einde te lopen, wat de kans vergroot dat je meer dieren ziet, maar daarnaast is het nog wel steeds laagseizoen, wat betekent dat je de parken min om meer voor jezelf hebt en minder betaald! Win-win situatie dus! Als je het idee hebt om ooit op safari te gaan, doe het dan dus begin mei (als je naar Tanzania gaat tenminste)!
Afgelopen zaterdag ben ik ook weer meegeweest naar een bruiloft. Dit keer was het een Christelijke bruiloft en gingen we niet naar de ceremonie, maar het feest. Een Afrikaanse bruiloft bestaat vooral uit veel tradities, veel mensen en veel eten. Ondanks dat ik er vrij weinig van begreep, was het leuk om een keer mee te maken. Misschien dat ik ooit zelf deel mag uitmaken van een Afrikaanse bruiloft, want ik ben ondertussen al 3x ten huwelijk gevraagd. Echt oprecht zijn de huwelijksaanzoeken echter niet, dus wees gerust, ik ga nog steeds niet emigreren.
Inmiddels ben ik 6 weken in Tanzania en dat betekent dat ik alweer op de helft ben! Na zes weken begin ik de andijviestamppot met gehaktbal toch wel te missen en ook eindeloos nagestaard en nageroepen worden begint nu wel een beetje te irriteren, maar alle lieve mensen die ik ontmoet en de leuke dingen die ik mag meemaken maken een hoop goed.
Verder gaat met werk ook alles goed. Ik doe nu meestal twee dagen op de school voor speciaal onderwijs en drie dagen op een reguliere basisschool. Echt lesgeven doe ik natuurlijk niet, dus ik heb vooral een ondersteunende rol. Hoewel het werk anders is dan ik had verwacht, is het niet minder leuk. Wat vooral fijn is is dat alles mag en niks moet en ze zijn blij met alles wat je doet, wat zich vooral uit in het feit dat ik merk dat ik een stuk minder gestresst ben dan in Nederland wat maakt dat ik straks weer met een nieuwe dosis energie aan mijn master kan beginnen!
Zondag ga ik samen met Eleri en Natja (nieuw meisje uit Denemarken dat afgelopen donderdag is aangekomen) naar Zanzibar en gaan we heerlijk een weekje genieten van het paradijs! Uiteraard zal ik jullie jaloers maken met foto's, want zo aardig ben ik wel.
Baadaye !
Liefs,
Mies.
p.s. Het heeft al 10 dagen niet geregend, dus ik denk dat ik nu wel mag concluderen dat het regenseizoen officieel voorbij is, YES!
-
17 Mei 2016 - 18:23
Lian Van Helden:
Hoi Michelle ,
Wederom een heel mooi reisverslag van je verblijf in Tanzania.
Erg leuk om te lezen war je daar allemaal doet en wat je daar meemaakt.
Maak er nog iets moois van en ik kijk uit naar je volgende reisverslag.
Groetjes uit veldhoven -
17 Mei 2016 - 18:55
Titia:
Hi Michelle,
Leuk om je over je laatste avonturen te lezen. Je geeft ons een mooie kijk op de cultuur.
En dat je de helft er al weer op hebt zitten. Time flies...
Geniet van je tijd daar!
Groetjes Titia Marco, Jacco en Marit -
17 Mei 2016 - 19:35
Joop:
Hoi kanjer,
Het is echt wel een goede keus geweest om deze uitdaging aan te gaan in de rustige studie periode tussen bachelor en master.
Zoals ook de voorgaande verhalen , is het alsof we er midden in zitten als je dit leest.
Mooi om te zien en horen, dat je het zo geweldig naar je zin hebt, maar stiekem toch ook wel weer naar de 'Hollandse' dingen gaat verlangen.
Dat ons leven hier niet standaard is , heb je inmiddels ook wel gezien, eigenlijk zouden we hier allemaal eens mme geconfronteerd moeten worden om te waarderen wat we allemaal wel kunnen , in plaats van zeuren over de dingen die we niet kunnen doen.
Lijkt me toch ook wel een goed gevoel als je mensen of kinderen al blij kunt maken met een beetje liefde, ook al is dit aan de andere kant ook weer dubbel omdat je ze ook weer moet achterlaten.
Jammer dat Ouloubouloe nog niet gevonden is, maar misschien toch maar beter om iets dichter bij huis te zoeken -
18 Mei 2016 - 07:55
Ronald Dorien Roos En Naomi:
Hoi Michelle,
Wauw wat een gave dingen maak je daar mee zeg. Mooi ook om te lezen wat het met je doet en wat je straks in je gedachten mee mag nemen terug naar huis, dat maakt je een nog mooier mens! Het regenseizoen gaat hier trouwens nog gewoon door hoor.
Lieve groeten van ons. -
26 Mei 2016 - 19:45
Robert Fakkeldij:
Hoi Michelle,
We hebben weer met bewondering je verhaal gelezen. Je hebt weer veel meegemaakt en gelukkig is alles goed gegaan. Leuk dat je ook in de gelegenheid bent wat van het land zelf te ervaren, met zijn mooie maar helaas zijn minder leuke kanten. Ik en de rest van de familie wensen je nog een fijne tijd daar en we kijken uit naar je volgende bericht.
Groeten,
Robert, Danielle, Rick en Annemarijni
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley